xDana

- przecież ty wiesz, że my wcale nie jesteśmy przyjaciółmi. zatkało mnie. o co chodzi? ale zanim zdążyłam cokolwiek powiedzieć, on pocałował mnie bardzo namiętnie. tak, jak lubię. byłam w szoku. - a więc...kim jesteśmy? czułam, jak bardzo jest spięty. jakby planował to od dawna i walczył ze sobą, żeby wreszcie to z siebie wydusić. - kocham cię. po tych słowach odszedł, nie czekając na moją reakcję. a ja stałam tam dalej jak wryta i miałam wrażenie, że wszystko dzieje si

Vicky Cristina Barcelona jej myślenie i nastawienie do pewnych spraw mocno się zmieniło po obejrzeniu tego filmu. i nie tylko jej. 'może to właśnie tak ma wyglądać?' tak... najprawdopodobniej tak. niechętnie zgodziła się na to spotkanie i początkowo traktowała dość sceptycznie tą perspektywę. jednak w miarę upływu czasu, coraz bardziej się przekonywała do tego mężczyzny. wywarł na niej pozytywne wrażenie i była ciekawa, jaką jest osobą. umówili się na placu N. tego dnia nie mogła si&#

"...i najwolniej jak mogła podniosła zlepione powieki. W myślach popatrzyła, jak obok niej leży wymarzony ból w szyi, tylko tym się stał, nieco mniej niż ciałem, mniej niż prochem, nawet nie przeszywał już tak bardzo. Na chwilę nabrała powietrza, ciesząc się tym, że to tylko myśl, która dotychczas bywała rzeczywistością. -Czemu leżysz bez ruchu z dolepionym uśmiechem? -Marzę o bólu... -Płacz głupia! Widzę, że jest źle. ...Cały dzień zastanawiała się, czy na zewn